87-720 Ciechocinek,  ul. B. Chrobrego 17
tel. kom. +48 503 175 775
e-mail: wszymanski@op.pl lub masaz.ciechocinek@wp.pl         zobacz na mapie

Gabinet czynny w dni powszednie od 8°° do 12°° i od 14°° do 20°°

Polecam zabiegi:

§ terapia manualna kręgosłupa

§ terapia manualna stawów obwodowych

§ masaż klasyczny całkowity (całego ciała)

§ masaż klasyczny częściowy (poszczególnych części ciała)

§ masaż segmentarny

§ masaż (drenaż) limfatyczny

§ akupresura

W następujących schorzeniach:

§ bóle kręgosłupa i kończyn

§ bóle głowy i karku

§ bóle korzonkowe

§ rwa kulszowa

§ rwa ramienna

§ wady postawy u dzieci itp.

§ otyłość

Po serii zabiegów udzielam bezpłatnych porad dotyczących stosowania ćwiczeń rehabilitacyjnych i wykonywania czynności życiowych by jak najdłużej uniknąć bólów kręgosłupa.

Sprawny kręgosłup jest podstawą naszego zdrowia

TERAPIA MANUALNA KRĘGOSŁUPA

        Terapia manualna zaburzeń czynnościowych narządu ruchu (kręgosłupa i stawów obwodowych) jest metodą znaną i stosowaną od wieków w medycynie ludowej. Od niedawna zajmują się nią również lekarze i fizjoterapeuci. Rozwój cywilizacyjny społeczeństwa spowodował, że coraz większa część ludzi cierpi na bóle kręgosłupa spowodowane najczęściej zmianami zwyrodnieniowymi.

      Zabiegi terapii manualnej uzupełnione masażem klasycznym i segmentarnym oraz akupresurą są skuteczne w wielu dolegliwościach między innymi:

§ bóle głowy i karku

§ bóle korzonkowe

§ rwa kulszowa

§ rwa ramienna

§ schorzenia bioder

§ schorzenia kończyn górnych i dolnych

§ dolegliwości typu migrenowego

§ wady postawy (np. skoliozy).

     Wieloletnia praktyka pozwoliła mi na zebranie wielu doświadczeń w tym zakresie. Na ich podstawie powstał mój własny "Model Terapii" polegający na łączeniu masażu leczniczego, technik terapii manualnej i akupresury. Łącząc te trzy składniki uwalniam moich Pacjentów od bólu szybko, skutecznie i bez ubocznych skutków.

     Sam zabieg terapii manualnej jest całkowicie bezbolesny, a dzięki odpowiednim pozycjom ułożeniowym pacjenta i technice osiąga się zamierzony efekt leczniczy.

Mobilizacja stawu żuchwowego

Manipulacja piersiowego odcinka kręgosłupa

Trakcja szyjnego odcinka kręgosłupa

     Zmiany funkcjonalne w układzie ruchu, stanowiące przyczynę zespołu bólowego, ustępują najczęściej po kilku, a czasami również po jednym zabiegu manualnym. Większa liczba zabiegów (szczególnie masaży i ćwiczeń) działa profilaktycznie na organizm.

początek

KLASYCZNY MASAŻ LECZNICZY

     Masaż - jest to ściśle określone działanie bodźcami mechanicznymi na tkanki organizmu. Masaż wykonywany jest za pomocą rąk masażysty bądź też za pomocą specjalnych aparatów. Zabiegowi masażu podlegają tkanki miękkie (skóra, tkanka podskórna, mięśnie), oraz stawy. Na drodze wewnątrzwydzielniczej i neuroodruchowej zachodzi korzystny wpływ masażu na narządy wewnętrzne i układy organizmu. Masaż przyspiesza przemianę materii, powoduje szybsze usuwanie produktów przemiany materii z mięśni, zwiększa dopływ substancji odżywczych do mięśni, powoduje wzrost przepływu krwi w obwodowych częściach ciała.

Rozróżniamy trzy podstawowe kierunki masażu:

§ Leczniczy: tok zabiegu jest ściśle określony warunkami anatomiczno - fizjopatologicznymi chorego, główny cel to poprawa jego psychofizycznej sprawności, zniwelowanie lub zlikwidowanie przyczyn i skutków choroby.

§ Sportowy: odnowa biologiczna po wyczynowym lub rekreacyjnym wysiłku fizycznym, bądź też przygotowanie organizmu do zaplanowanego treningu, wysiłku.

§ Kosmetyczny: masaż stosowany w celu relaksacji, kształtowania sylwetki.

     Masaż - jako zabieg leczniczy i kosmetyczny znany jest od dawna. Cywilizacje wschodnie oraz Egipcjanie i Rzymianie stosowali masaż powszechnie. Obecnie masaż coraz częściej jest środkiem leczniczym wykorzystywanym w wielu dyscyplinach medycznych. Głównie w chirurgii, ortopedii i neurologii jako bardzo istotny składnik rehabilitacji. Masaż usuwa miejscowe napięcia i bóle mięśni spowodowane stresem i niewygodną pozycją w pracy.

Masaż klasyczny składa się z następujących ruchów:

§ głaskania,

§ rozcierania,

§ ugniatania,

§ oklepywania,

§ wstrząsania i wibracji.

Rozróżniamy następujące rodzaje masażu leczniczego:

§ masaż klasyczny - (opisany powyżej),

§ masaż segmentarny - polegający na działaniu bodźcowym na strefy refleksyjne znajdujące się w tkankach miękkich (skóra, tkanka podskórna, mięśnie), Na drodze neuroodruchowej zachodzi korzystny wpływ masażu segmentarnego na narządy wewnętrzne i układy organizmu (zobacz więcej).

§ masaż limfatyczny - polegający na bezpośrednim działaniu mechanicznym na naczynia limfatyczne. Masaż limfatyczny całego ciała likwiduje i zapobiega zastojom chłonki. Nie ma nic wspólnego z masażem klasycznym, jest delikatniejszy i bezbolesny (zobacz więcej).

Wpływ masażu na organizm

układ krążenia:

§ rozszerza naczynia krwionośne,

§ zwiększa przepływ krwi i limfy,

§ poprawia pracę serca,

§ otwiera dodatkowe naczynia włosowate,

§ działa przeciwzakrzepowo,

§ powoduje szybszy powrót krwi żylnej do serca,

§ powoduje szybsze wchłanianie obrzęków i wysięków,

§ powoduje przekrwienie okolicy masowanej,

§ powoduje lepsze dotlenienie i odżywienie tkanek;

układ nerwowy:

§ masaż delikatny działa relaksacyjnie i uspakajająco,

§ masaż silny działa pobudzająco,

§ poprawia czucie powierzchniowe i głębokie,

§ poprawia przewodzenie bodźców nerwowych;

układ mięśniowy:

§ powoduje lepsze odżywienie i dotlenienie mięśni,

§ przygotowuje mięśnie do wysiłku,

§ przyspiesza przemianę materii i powoduje szybsze odprowadzenie

§ produktów przemiany materii,

§ zwiększa elastyczność mięśni,

§ przyspiesza regenerację powysiłkową,

§ podwyższa lub obniża napięcie mięśniowe;

układ kostny - stawy:

§ uelastycznia stawy,

§ utrzymuje prawidłową ruchomość stawów,

§ likwiduje przykurcze i zwiększa ruchomość,

§ przygotowuje do wysiłku fizycznego,

§ przeciwdziała przeciążeniom i kontuzjom,

§ powoduje szybszą regenerację po wysiłku,

§ uelastycznia torebki maziowe,

§ powoduje szybsze wchłanianie wysięków i obrzęków,

 skóra:

§ ujędrnia i uelastycznia skórę,

§ powoduje szybsze usuwanie zrogowaciałego naskórka,

§ podwyższa temperaturę skóry,

§ likwiduje lub rozluźnia blizny i zrosty,

§ powoduje szybsze spalanie tkanki tłuszczowej,

§ przeciwdziała odleżynom,

§ ułatwia pracę gruczołów potowych i łojowych

Przeciwwskazania do masażu klasycznego

· stany chorobowe przebiegające z wysoką temperaturą ciała,

· krwotoki lub tendencje do ich występowania,

· ostre i podostre stany zapalne i alergiczne skóry,

· zapalenie węzłów chłonnych,

· stany zapalne ropne;

· skaleczenia skóry,

· wczesny okres po złamaniach, skręceniach, zwichnięciach,

· wszelkiego rodzaju zmiany dermatologiczne

· świeże zakrzepy,

· zapalenie i zakrzepica żył,

· niewyrównane wady serca,

· czas menstruacji,

· tętniaki,

· rozpoznane choroby nowotworowe.

Nie masujemy powłok brzusznych, jeżeli występują:

· choroba wrzodowa z krwawieniem,

· stany zapalne dróg żółciowych,

· choroby jelit z owrzodzeniem i krwawieniem,

· kamica wątrobowa i nerkowa,

· zaawansowana ciąża.

początek

MASAŻ LIMFATYCZNY

     W zależności od schorzenia stosuje się różne techniki masażu: klasyczny, segmentarny lub limfatyczny (drenaż limfatyczny). Przy skłonności do obrzęków skutecznie działa masaż limfatyczny. Worki pod oczami i opuchnięte stopy mogą być objawem wielu poważnych chorób serca, nerek i wątroby. Czasem są po prostu skutkiem niezbyt sprawnego przepływu chłonki przez naczynia limfatyczne.

     Celem masażu limfatycznego (drenażu limfatycznego) jest usprawnienie przepływu chłonki w układzie limfatycznym. Osiągamy to w sposób mechaniczny przez przepchnięcie zalegającej chłonki i udrożnienie węzłów chłonnych.

     Układ limfatyczny podobny jest do układu żylnego, ale brakuje mu takiego motoru napędzającego jakim jest serce. W wiotkich naczyniach chłonka płynie tylko dzięki różnicy ciśnień w organizmie. Dlatego tak łatwo dochodzi do jej zastoju, wystarczy siedzący tryb życia i unikanie gimnastyki. Skutkiem zaburzeń w układzie limfatycznym są nie tylko obrzęki, ale też rozstępy, cellulit, trądzik różowaty, przedwczesne starzenie się skóry i schorzenia wielu narządów wewnętrznych.

     Masaż limfatyczny całego ciała likwiduje i zapobiega zastojom chłonki i trwa około godziny. Masaż limfatyczny częściowy trwa 15-20 minut.

     W efekcie stosowania drenażu limfatycznego osiągamy m.in. poprawę warunków do produkcji limfocytów, transportu wody i soli mineralnych do komórek, co prowadzi do zwalczania bakterii oraz likwidacji obrzęków.

W masażu limfatycznym, podobnie jak w masażu klasycznym stosujemy:

§ głaskanie,

§ rozcieranie,

§ ugniatanie.

Przeciwwskazania:

§ choroby nowotworowe, szczególnie układu chłonnego,

§ choroby zakaźne,

§ obrzęki i wysięki w wyniku ostrych stanów zapalnych.

początek

MASAŻ SEGMENTARNY

      Masaż segmentarny kształtował się równocześnie z rozwojem wiedzy o objawach odruchowych w schorzeniach narządów wewnętrznych, wywołanych w różnych tkankach i narządach. Po odkryciach dokonanych przez Heada okazało się, że choroby narządów wewnętrznych powodują zmiany nie tylko w skórze, ale również we wszystkich tkankach ustroju: w tkance mięśniowej, naczyniach, tkance łącznej, nerwach i kościach. W schorzeniach narządów wewnętrznych występuje w odpowiednim miejscu napięcie (ograniczone lub rozlane), przeczulica bólowa, stwardnienia i zaburzenia ukrwienia.

     Strefy obronne, które częściej niż się przyjmuje pozostają po ustąpieniu schorzenia narządu mogą wstecznie wywołać odruchowe zaburzenia czynnościowe narządów. Masaż segmentarny ma za zadanie przeciwdziałać tym negatywnym następstwom.

     Masaż segmentarny jest to zespól odpowiednich chwytów i technik, które stosuje się w celu odruchowego oddziaływania na wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe. Głównym założeniem masażu segmentarnego jest opracowanie każdej odruchowej zmiany tkankowej przez zastosowanie najwłaściwszych technik. W masażu segmentarnym obowiązują zasady i warunki stosowane w masażu klasycznym.

   Masaż segmentarny łagodzi zaburzenia przewodnictwa układu nerwowego, usuwa bóle, zwiększa wydolność ogólnoustrojową, nie wywołuje objawów ubocznych.

   W masażu segmentarnym stosujemy następujące techniki masażu klasycznego:

§ głaskanie,

§ rozcieranie,

§ ugniatanie,

§ wałkowanie,

§ wibrację,

oraz chwyty specjalne takie jak:

§ piłowanie,

§ śrubowanie,

§ chwyt między kolcowy,

§ rolowanie,

§ posuwanie,

§ pociąganie,

§ wstrząsanie miednicy,

§ sprężynowanie klatki piersiowej,

§ chwyt podłopatkowy,

§ chwyt na mięśnie biodrowe.

początek

AKUPRESURA

    Akupresura jest terapią stymulującą system energetyczny i metodą leczenia bólu, polegającą na oddziaływaniu pośrednim na narządy wewnętrzne lub poszczególne części ciała. Poprzez masaż odpowiednich receptorów i stref refleksyjnych za pośrednictwem układu nerwowego bodźce przepływają do odpowiednich narządów wewnętrznych lub poszczególnych części ciała.

     Akupresura, podobnie jak akupunktura, pochodzi ze starożytnych Chin Masowanie punktów życiowych znajdujących się na meridianach (południkach) mobilizuje organizm do walki z chorobą, pobudza również wytwarzanie naturalnych substancji przeciwbólowych.

     Reakcja na zabieg może być różna, samopoczucie poprawia się już po pierwszym lub po kilku zabiegach. Może być też tak, że najpierw następuje pogorszenie, nasilają się bóle i różne dolegliwości. Pacjenci narzekają na zawroty głowy, kłopoty żołądkowe lub objawy podobne do grypy. W ten sposób organizm reaguje na odblokowanie kanałów energetycznych i proces oczyszczania ze złogów toksycznych. Ilość zabiegów zależna jest od schorzenia, w łagodniejszych przypadkach wystarcza 5 do 10, w poważniejszych dolegliwościach dużo więcej.

     Zaletą akupresury jest to, że można ją stosować również samodzielnie na zasadzie pierwszej pomocy np. w ataku migreny, bólu zębów czy przeziębieniu, na zmęczenie fizyczne i psychiczne oraz kłopoty z koncentracją Poszczególne punkty pobudza się przez 5 do 10 minut nie zmieniając siły nacisku.

R E C E P T O R Y  S T Ó P

Legenda  do  rysunku  prawej  stopy:

  1. Głowa, mózg, struna lwa
  2. Zatoki czołowe, strona lewa
  3. Pień mózgu
  4. Przysadka mózgowa
  5. Skroń, strona lewa, nerw 
      trójdzielny
  6. Nos
  7. Kark
  8. Oko lewe
  9. Ucho lewe
10. Ramię prawe
11. Umięśnienie trapezoidalne, strona
      prawa
12. Tarczyca
13. Przytarczyczka prawa
14. Płuca i oskrzela, strona  prawa
15. Żołądek
16. Dwunastnica
17. Trzustko
18. Wątroba
19. Pęcherzyk żółciowy
20. Splot słoneczny
21. Nadnercze, strona prawa
22. Nerka,
23. Przewód moczowy, strona lewa
24. Pęcherz
25. Jelita cienkie
26. Wyrostek robaczkowy
27. Zastawka ileocoecalis
28. Jelitu grube skierowane w górę
29. Jelito poprzeczne
35. Kolanu prawe
36. Gruczoł nasienny (moszna lub
      jajniki), strona prawa

Legenda  do  rysunku  lewej  stopy:

  1. Głowa, mózg, struna prawa
  2. Zatoki czołowe, strona prawa
  4. Przysadka mózgowa
  5. Skroń, strona prawa,
      nerw trójdzielny
  6. Nos
  7. Kark
  8. Oko prawe
  9. Ucho prawe
10. Ramię lewe
11. Umięśnienie trapezoidalne,
      strona prawo
12. Tarczyca
13. Przytarczyczka lewa
14. Płuca i oskrzela, strona lewa
15. Żołądek
16. Dwunastnica
17. Trzustko
20. Splot słoneczny
21. Nadnercze, strona lewa
22. Nerka,
23. Przewód moczowy, strona lewa
24. Pęcherz
25. Jelita cienkie
29. Jelito poprzeczne
30. Jelitu grube skierowane w dół
31. Odbytnica
32. Odbyt
33. Serce
34. Śledziona
35. Kolanu lewe
36. Gruczoł nasienny (moszna lub
      jajniki), strona lewa

początek